جمال مبارک میفرماید همه بار یکداریک و برگ یکشا
خسار عالم وجود را بیک شجر و جمیع نفوس بمنزله اوراق و ازهار و اثمار تشبئه
فرمودند لهذا باید جمیع شاخه و برگ و شکوفه و ثمر در نهایت طرافت باشند و حصول این
لطافت و حلافت منوط بارتباط و الفت است پس باید یکدیگر را در نهایت قوت نگهداری نمیایند
و حیات جاودانی طلبند پس احبای الهی باید در عالم وجود رحمت رب و دود گردند و
موهبت ملیک غیب و شهود نظر را پاک نمایند و نوع بشر را برگ و شکوفه و ثمر شجرایجاد
مشاهده کنند همیشه باین فکرباشند که خیری بنفسی رسانند و محبت و رعایتی و مودت و
اعانتی بنفسی نمایند دشمنی نبینند و بد خواهی نشمرند جمیع من علی الارض را دوست
انگارند و اغیار را یار دانند و بیگانه را آشنا شمرند و بقیدی مقید نباشند باکه از
هر بندی ازآد گردند الیوم مقرب درگاه کبریا نفسی است که جام وفا بخشید و اعداد را
در عطا مبذول دارد حتی ستمگر بیچاره را دستگیر شود و هرخصم لدود را یار و دود
اینست وصا یائ جمال مبارک اینست نصایح اسم اعظم
(منتخباتی
از مکاتیب حضرت عبدالبهاء)
The Blessed Beauty saith:
“Ye are all the fruits of one tree, the leaves of one branch.” Thus hath He
likened this world of being to a single tree, and all its peoples to the leaves
thereof, and the blossoms and fruits. It is needful for the bough to blossom,
and leaf and fruit to flourish, and upon the interconnection of all parts of
the world-tree, dependeth the flourishing of leaf and blossom, and the
sweetness of the fruit.
For this reason must all
human beings powerfully sustain one another and seek for everlasting life; and
for this reason must the lovers of God in this contingent world become the
mercies and the blessings sent forth by that clement King of the seen and
unseen realms. Let them purify their sight and behold all humankind as leaves
and blossoms and fruits of the tree of being. Let them at all times concern
themselves with doing a kindly thing for one of their fellows, offering to someone
love, consideration, thoughtful help. Let them see no one as their enemy, or as
wishing them ill, but think of all humankind as their friends; regarding the
alien as an intimate, the stranger as a companion, staying free of prejudice,
drawing no lines.
In this day, the one
favored at the Threshold of the Lord is he who handeth round the cup of
faithfulness; who bestoweth, even upon his enemies, the jewel of bounty, and
lendeth, even to his fallen oppressor, a helping hand; it is he who will, even
to the fiercest of his foes, be a loving friend. These are the Teachings of the
Blessed Beauty, these the counsels of the Most Great Name.
- ‘Abdu’l-Baha (‘Selections
from the Writings of ‘Abdu’l-Baha’)